Ingezonden gedicht

Sanne Kettenis is moeder van drie kinderen, waarvan twee op het basisonderwijs. Ze heeft acht jaar als assistent gewerkt en is nu werkzaam als pedagogisch coach binnen de kinderopvang. Sanne: ‘Ik heb begrip en respect voor de leerkrachten, ik weet wat het inhoudt door mijn ervaring. Maar nu sta ik aan de 'andere' kant. De moeder achter het boze jongetje in de klas. Het jongetje dat niet voldoet aan de norm. Het jongetje dat in zijn ogen elke dag opnieuw faalt. Het jongetje dat onzichtbaar worstelt met de buitenwereld, verwachtingen en regels. Het jongetje dat zich steeds meer afsluit voor de volwassen binnen de school. Daarom schreef ik dit gedicht. Omdat er achter die zichtbare weerstand, kwetsbaarheid schuilt. Voor alle kinderen die niet aan de norm 'voldoen'.

Beste juf

Nee, mijn kind voldoet
Vast niet aan de norm
Hij lijkt wel groot en wijs
Maar in zijn hoofd woedt altijd storm
Deze jongen,
met zijn kleine, goede hart
Ziet niet dat hij met zijn woorden
Andere mensen tart
Heeft nog geen inzicht
In het gevoel van jou en mij
Is druk met overleven
In onze maatschappij
Mijn jongen is een jongen
Drukke grappen, vaak fysiek
Grenzen soms nog vaag
Maar ook daarin niet uniek
Petje op, brutale blik
Het is zijn muurtje, zelf gebouwd
Zijn kwetsbaarheid, goed verstopt
puur uit zelfbehoud
En ik vraag niet om een handschoen
Zacht en van fluweel
Maar juf,
een beetje begrip
Maakt soms een groot
verschil
-----------------------------------

Sanne