‘Het lezen gaat maar door! Hoera!’

Het is juni. Zo aan het eind van het schooljaar is mijn concentratie ver te zoeken. Gedaald tot het nulpunt. Dat merk ik vooral aan het feit dat ik geen letter meer kan lezen. Elke avond neem ik me voor een flinke slag te slaan in mijn boek. Vaak schrik ik wakker van de dreun waarmee mijn e-reader de vloer raakt. Helaas voor mijn boekenclub. Het boek dat we nu lezen, krijg ik niet uit. Mijn (menselijke) batterij is leeg. Ook niet als ik overdag lees; mijn gedachten zijn er niet bij. Het levert me een dikke acht op de gevoelsthermometer van Schuld en boete op.

Lezen, lezen, lezen

Het is nu eind augustus. Mijn concentratie is weer helemaal terug. Hoera! De kampeerspullen, mijn e-reader en een stapel echte boeken zijn uitgepakt. En het lezen gaat maar door! De letters vormen woorden, de woorden zinnen, ik lach of huil en laat mijn gedachten gaan over wat ik lees. Eindelijk dat boek van duizendzevenenveertig bladzijden lezen. En dat andere boek dat al lang op mijn lijstje staat. Zeshonderd bladzijden, ja, nu grijp ik mijn kans, tot het schooljaar voor mij weer begonnen is.

Ik reis mee met de Kinderboekenweek

Ook de jeugdboeken komen aan bod. In oktober zijn er in de Kinderboekenweek weer schrijvers uitgenodigd op onze school. Het thema is: Reis mee! Dat doe ik met Raven, de jongen van het eiland van Selma Noort. Ik reis mee met Raven die niet naar school wil... tot aan zijn knieën het water in liep en zoute tranen huilde in de zilver-zoute zee. Eén van de prachtige zinnen uit het boek. Sippora is de geweldige juf van Raven. Ze laat de kinderen, die Raven pesten, van gedrag veranderen door het verhaal over het schelpenmeisje tot leven te brengen. De schelp waar het schelpenmeisje in woont ligt in de klas. Ze komt alleen tevoorschijn op een plaats waar ze zich helemaal veilig voelt. Natuurlijk willen alle kinderen dat het schelpenmeisje uit de schelp komt. In mijn hoofd ben ik op het eiland waar Raven woont, met de zee, de kleuren waarmee zijn vader schildert en niet te vergeten Noenke, zijn ‘vreemde’ tante.

Ik kan aardig wat afvinken van mijn lijst met boeken die ik wilde lezen. En nu met nieuwe energie en een topconcentratie begin ook ik aan het nieuwe schooljaar!

Annelies 

Meer Annelies? Lees ook de blogs Verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden en Afstempelen. Voel jij ook een fijne blog in je ‘pen’ zitten? Stuur hem naar