Leraar van het jaar 2014: ‘Blijf altijd in gesprek met je leidinggevende over wat jou drijft’
|Door: Marco van den Berg
Femke Cools (45) werd in 2014 uitgeroepen tot Leraar van het Jaar binnen het primair onderwijs. Nog altijd heeft zij een groot hart voor onderwijs. Wat heeft ze in de afgelopen jaren bijgeleerd? En hoe blijf je zo enthousiast?
Nog even terug naar 2014; wat was de reden dat je die prijs kreeg?
“Het was echt een verrassing. Ik draaide een groep 6/7 op een Montessorischool in Nijmegen en de nominatie kwam vanuit ouders en leerlingen. Ik houd van een sterk pedagogisch groepsklimaat. Een klas moet een veilige omgeving zijn waar niemand buiten de groep valt en daar doe ik veel voor. Daarnaast viel het maatwerk op. Ik probeer per leerling goed uit te zoeken wat er nodig is. Of het nu gaat om extra uitdaging of juist gerichte ondersteuning. En ja, dat werd dus gewaardeerd.”
Nu ben je tien jaar verder. Hoe houd je die passie voor onderwijs vast?
“Voor mij is blijvende professionalisering de kern. Dat is iets dat je zelf opzoekt en waar je dagelijks in investeert. Ik heb altijd hoge verwachtingen van mezelf en mijn leerlingen. Dat betekent ook dat je moet blijven leren als leraar. Ik duik graag de literatuur in als ik merk dat iets niet werkt. En soms volg ik trainingen of doe ik zelfstudie, afhankelijk van wat nodig is. In 2014 zag je de opkomst van digitale middelen en daar wilde ik alles over leren. Ik liet de leerlingen al vroeg werken met sociale media, Google-documenten en websites. Nu zeg je: ‘O ja, de gewoonste zaak van de wereld’. Maar in die periode was het nieuw en spannend. Als je dat soort uitdagingen opzoekt, houd je het vak levendig.”
In 2014 zag je de opkomst van digitale middelen en daar wilde ik alles over leren
Hoe deel je jouw kennis over het onderwijs?
“Dankzij die prijs raakte ik bij allerlei onderwijsvernieuwingen betrokken en het was heel prettig om daarin mijn ei kwijt te kunnen. Soms kostte het de nodige moeite. Het Montessorionderwijs ligt mij na aan het hart, maar ik merkte dat de vereniging destijds wat achterbleef in digitalisering. ‘Maria Montessori zou ICT echt wel hebben omarmd’, dacht ik. Dus begon ik een eigen blog om over mijn visie te schrijven. Al vrij snel daarna kwamen daar columns voor onderwijsbladen bij. Uiteindelijk ben ik trainer en adviseur geworden binnen het Montessorionderwijs en kon ik anderen inspireren en mijn kennis delen. Die drive om goede ideeën verder te verspreiden heb ik nooit losgelaten.”
Hoe kijk je aan tegen teamwerk binnen scholen?
“Ik heb veel vertrouwen en vrijheid gekregen van mijn directeuren. Die steun is cruciaal voor een leraar die zich wil ontwikkelen. Toch merkte ik dat mijn kennisniveau soms vooruitliep op dat van collega’s. Uiteindelijk ben ik overgestapt naar een andere school. Het was een zware beslissing, want het voelde als mijn tweede thuis. Maar ik wilde verder groeien en je hebt een team nodig dat aansluit op je ideeën en ambities. In het begin van mijn loopbaan lag de focus vooral op mijn eigen klas. Nu vind ik het belangrijker om met elkaar stappen te zetten. Ik ben overigens ook nog een tijdje schoolleider geweest, maar dat bleek een enorme energielek. Ik kon te weinig tijd besteden aan onderwijsontwikkeling en daar ligt wel mijn hart.”
Je hebt inmiddels een bovenschoolse functie als taalcoördinator en begeleidt acht scholen in de gemeente Tiel. Wat zou je anders doen als je nu weer een klas zou draaien?
“Er is de afgelopen jaren zoveel veranderd in onderwijsinzichten en methodes. Neem de nieuwe kerndoelen, die taal aan zaakvakken koppelen. Grappig genoeg heb ik altijd al gewerkt aan een geïntegreerde aanpak van lezen en andere vakken; precies wat het SLO nu voorschrijft. Maar in vergelijking met tien jaar geleden weet ik inmiddels zoveel meer over bijvoorbeeld schrijfdidactiek en tekstbesprekingen; ik zou nu met nóg meer diepgang lesgeven.”
Wat heb je nog meer bijgeleerd?
“Ik merk dat het onderwijs gebaat is bij meer experts. Dus collega’s die zich ergens in specialiseren. Op die manier kan je het team gericht adviseren en ondersteunen. In mijn eerste periode als leerkracht was ik zó enthousiast, dat ik overal een mening over had. Dan word je dus al snel een betweter gevonden. Nu richt ik mij specifiek op taal en word ik gewaardeerd om de kennis en inzichten. Ik begeleid leraren bij het versterken van hun taalonderwijs, met speciale aandacht voor NT2-leerlingen en kinderen die een taalachterstand hebben. Ik sta nog regelmatig in de klas, maar dan voor observaties, coaching en om voorbeeldlessen te geven. Ook train ik leraren en werk ik met managementteams aan doorgaande leerlijnen.”
Wat zou je willen meegeven aan jonge leraren die in het vak starten?
“Blijf altijd in gesprek met je leidinggevende over wat jou drijft en waarin je jezelf wilt ontwikkelen. Het onderwijs biedt veel kansen, maar je moet zelf aangeven waar je passie ligt. Het is een vak dat energie vraagt, dus houd je nieuwsgierigheid en blijf leren. Dat maakt het werk betekenisvol en zorgt ervoor dat je niet vastloopt. En als je merkt dat je talenten en kennis je ergens anders heen leiden, wees dan niet bang om een volgende onderwijsstap te zetten.’
De nieuwste artikelen wekelijks in je mail? MELD JE AAN voor de PrimaOnderwijs nieuwsbrief.
Wij vragen uw akkoord voor het gebruik van cookies op onze website. Sommige cookies plaatsen we altijd om de website goed te laten werken. Ook plaatsen we altijd een cookie om volledig anoniem het gebruik van onze website te analyseren. Onze website maakt van meer cookies gebruik die niet noodzakelijk zijn, maar wel nuttig. Zodat u bijvoorbeeld berichten kunt delen op social media. Door op 'Akkoord' te klikken ga je akkoord met het plaatsen van deze cookies. Meer informatie is beschikbaar in ons cookiebeleid.
OKToestaanWeigerenLees voor meer informatie onze privacyverklaringprivacy» Privacy- en cookiebeleidDit veld is niet ingevuldDe ingevulde tekst is te kortDe ingevulde tekst is te lang
Reacties