'Vertrouwen op je team en luister goed naar wat er leeft'

Zes jaar geleden stapte Yvonne Vink over van de jeugdhulpverlening naar het onderwijs. Niet als leerkracht, maar als schoolleider. “Ik wilde dichter bij de kinderen staan en mijn ervaring als leidinggevende inzetten in een schoolomgeving.” Het bleek een schot in de roos.

Als zij-instromer had ze geen onderwijsachtergrond, maar dat was geen probleem. Ze stuurde drie sollicitatiebrieven en werd tot haar verrassing overal uitgenodigd. Bij Prisma in Alphen aan den Rijn, een school voor speciaal onderwijs, had ze meteen een klik. “Met mijn achtergrond in de jeugdzorg was de combinatie van onderwijs en zorg voor mij ideaal.”

Yvonne wist dat leerkrachten kritisch konden zijn. Had zij wel genoeg krijt aan de vingers? “In het begin keken collega’s even de kat uit de boom”, vertelt ze. “Maar ik kwam niet om te vertellen hoe het moest. Ik wist veel van organiseren en samenwerken, maar zij waren de professionals in de klas. We zouden het dus echt samen gaan doen.” Dat gaf al snel vertrouwen, merkte ze.

Leerkracht Marjan Snatersen herinnert zich Yvonnes komst nog goed. “Op didactisch gebied had zij nauwelijks ervaring, maar ze had veel gevoel voor kinderen en verstand van organisaties. Het was duidelijk dat ze zich wilde verdiepen en niet boven ons wilde staan. Dat maakte het makkelijk om samen te werken.”

Yvonne dook er vol in, vervolgt Marjan. “Veel in de klas meekijken, vragen stellen en luisteren. Daardoor voelde het niet alsof ze van buiten kwam, maar alsof ze echt wilde begrijpen wat hier gebeurde.” In het 

leidinggeven en het aanpakken van schoolbrede zaken had Yvonne juist veel ervaring. “Ik ben soms echt onder de indruk hoe snel en goed ze dingen regelt. Ze weet welke partijen betrokken zijn en kan heel doelgericht werken.”

Als moeder van twee schoolgaande kinderen en als echtgenote van een man die in het onderwijs werkt, wist Yvonne wel het nodige van het schoolsysteem. Maar ze wilde zich graag verdiepen. Direct bij haar 

start begon Yvonne aan een master Educational Needs aan de Hogeschool Utrecht, met een ­specialisatie in leidinggeven. “Dat gaf veel nieuwe inzichten en hielp ook om mijn rol als schoolleider verder te versterken.”

In de jaren daarna bouwde ze samen met haar team een kwaliteitssysteem op en zorgde ze dat vergaderingen en overlegmomenten strak georganiseerd waren. “Ik vind het belangrijk dat we op tijd beginnen en op tijd klaar zijn. Zo houd je mensen gemotiveerd en respecteer je hun tijd.” Ook haar frisse blik bleek een voordeel. “Doordat ik in andere organisaties heb gewerkt, kijk ik soms anders naar structuren. Dat ondernemerschap helpt me om dingen net wat anders aan te pakken.”

Stefan van Haaren, destijds overkoepelend directeur en betrokken bij haar sollicitatie, zag dat meteen. “We hadden iemand nodig die zowel de zorg- als de onderwijswereld begrijpt. Yvonne liet zien dat ze kon schakelen tussen beleid, organisatie en het belang van het kind. Dat gaf vertrouwen dat zij deze rol aankon.”

De onderwijskundige kennis was in het team ruimschoots aanwezig, vertelt Stefan. “Wat we nodig hadden, was iemand die het team kon sturen en processen kon organiseren. Dat kan dus ook prima iemand van buiten het onderwijs zijn.”

Stefan zat destijds in de ledenraad van de AVS, de Algemene Vereniging Schoolleiders. “Tijdens vergaderingen van de AVS werd het schoolleiderstekort veel besproken. Mijn overtuiging was: zet in op zij-instromers. Je hoeft niet per se iemand uit het onderwijs aan te nemen om een goede schoolleider te hebben. Voorwaarde is wel dat de onderwijskennis in de organisatie meer dan voldoende aanwezig is en dat de zij-instromer passie en respect voor het onderwijs heeft.”

Yvonne benadrukt dat succes niet draait om alles zelf te kunnen. “Je hoeft niet alle wijsheid in pacht te hebben. Vertrouw op je team en luister goed naar wat er leeft. Dan kun je als leidinggevende echt van betekenis zijn.”

Daarnaast introduceerde ze nieuwe manieren van samenwerken, vertelt Marjan. “Voor ons was het even wennen, maar ze hield vast aan praktische systemen als Trello en het beter benutten van intranet. Daarmee bracht ze structuur in ons werk. Voor mij laat dit zien dat een zij-instromer heel waardevol kan zijn, als iemand echt geïnteresseerd is en gevoel heeft voor onderwijs.”

Yvonne kende de sociale kaart, wist hoe je samenwerkt met zorgpartners en nam tegelijk frisse ervaring mee in leidinggeven. “Dat gaf haar echt een voorsprong”, aldus Stefan. Wel erkent hij dat er grenzen zijn. “Op een kleine basisschool, waar een directeur heel dicht op het primaire proces zit, is het lastiger. Daar heb je iemand nodig met meer onderwijskundige bagage. Maar in een grotere school of in een tandem met een adjunct kan het heel goed werken.”

Dat Yvonne inmiddels stevig in haar schoenen staat als schoolleider, is geen toeval, vindt Marjan. Ze heeft lef, is leergierig en stelt de kinderen altijd centraal. Yvonne mocht er afgelopen voorjaar ook over vertellen toen toenmalig staatssecretaris Mariëlle Paul bij haar op school een werkbezoek bracht. Nog geen moment heeft ze spijt gehad van haar keuze. “Want geen dag is hetzelfde en dat maakt dit werk zó mooi.”